มรดกโลกทางวัฒนธรรมที่ประเทศอื่นอ้างสิทธิ์

สำหรับโลกความหลากหลายของกลุ่มชาติพันธุ์ภาษาชาติพันธุ์และวัฒนธรรมมีอิทธิพลและบทบาทอย่างมากรวมทั้งเป็นพื้นฐานสำหรับความยืดหยุ่นของชาติและการรวมชาติ ไม่เพียงเท่านั้นมรดกทางวัฒนธรรมยังกลายเป็นจุดเด่นและเอกลักษณ์ของชาติโลก

มรดกโลกทางวัฒนธรรมต่างๆได้กลายเป็นความลับที่เปิดกว้างซึ่งเกิดจากนิสัยของชาวโลกตั้งแต่หลายศตวรรษก่อน ด้วยเหตุนี้การดูแลรักษาและการแนะนำมรดกโลกทางวัฒนธรรมต่อสาธารณะจึงเป็นหน้าที่ของชุมชนโลกรัฐบาลและผู้มีส่วนได้ส่วนเสียอื่น ๆ ดังนั้นจึงไม่ผิดหากมรดกทางวัฒนธรรมของโลกที่หลากหลายจะกลายเป็นหนึ่งในคำสอนในโรงเรียนและแม้แต่ในงานระดับชาติและระดับนานาชาติต่างๆ

แล้วการเรียกร้องของประเทศเพื่อนบ้านและประเทศอื่น ๆ ล่ะ? ในความเป็นจริงหลายคนจดสิทธิบัตรแล้ว แน่นอนว่านี่เป็นความกังวลของผู้คนทั้งโลกและต้องมีความพยายามที่จะยึดคืน

มรดกทางวัฒนธรรมใดที่เป็นของโลกที่ถูกอ้างสิทธิ์โดยประเทศอื่น ๆ ? นี่คือบางส่วนของพวกเขา

หุ่นเงา

ใครไม่รู้จัก wayang kulit? ทุกคนในส่วนต่างๆของประเทศรู้ดีว่าวัฒนธรรมวิถีกูลิทเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมที่มีต้นกำเนิดจากชวากลาง อย่างไรก็ตามคุณรู้หรือไม่ว่าวัฒนธรรมวิถีกูลิทครั้งหนึ่งมาเลเซียอ้างว่าเป็นวัฒนธรรมของพวกเขา

มาเลเซียพิจารณาว่าผู้อพยพจำนวนมากที่มาตั้งถิ่นฐานและแสดงวิถีกุลลิทในมาเลเซียทำให้วิถีกูลิตเป็นวัฒนธรรมของพวกเขา ข้อเรียกร้องของมาเลเซียถูกหักล้างตั้งแต่วันที่ 27 พฤศจิกายน 2546 เมื่อองค์การยูเนสโกรับรองว่าวิถีกูลิตเป็นมรดกทางวัฒนธรรมดั้งเดิมของโลก

เพลง Rasa Sayange

อีกครั้งมาเลเซียถูกสงสัยว่าเป็นเมืองขึ้นของวัฒนธรรมโลกโดยอ้างว่าหนึ่งในเพลงต้นฉบับจากโลก คราวนี้เป็นเพลง "rasa sayange" ซึ่งบังเอิญเป็นเพลงประจำภูมิภาคของ Maluku แม้แต่ในโฆษณาการท่องเที่ยวเพลง rasa sayange ก็ถูกใช้และกระตุ้นความโกรธของผู้คนทั่วโลก

โชคดีที่มาเลเซียสงบความวุ่นวายในทันทีและยอมรับว่าเพลง rasa sayange เป็นมรดกทางวัฒนธรรมของโลก

ผ้าบาติก

โลกเป็นสวรรค์สำหรับผ้าบาติกที่เกือบทุกส่วนของประเทศในโลกมีลักษณะเฉพาะของตัวเอง นี่คือสิ่งที่ทำให้ผ้าบาติกเป็นมรดกทางวัฒนธรรมดั้งเดิมของโลก

(อ่านเพิ่มเติม: การสำรวจสถานที่ของมนุษย์โบราณในโลก)

อย่างไรก็ตามใครจะคิดว่าผ้าบาติกก็ถูกอ้างสิทธิ์โดยมาเลเซียเช่นกันจนกระทั่งในท้ายที่สุดโลกก็ได้ส่งหนังสือคัดค้านไปยังประเทศนี้พร้อมทั้งขึ้นทะเบียนผ้าบาติกกับ UNESCO เมื่อวันที่ 3 กันยายน 2008 สำหรับการรับรองทางกฎหมายนั้นผ้าบาติกนั้นเป็นมรดกทางวัฒนธรรมของโลกได้รับเมื่อวันที่ 2 ตุลาคม 2552 เท่านั้น .

Reog Ponorogo

จากชื่อเพียงอย่างเดียวเป็นที่รู้กันว่า Reog Ponorogo เป็นวัฒนธรรมดั้งเดิมของ Ponorogo, Central Java, World ถึงกระนั้นมาเลเซียก็ยังอ้างว่า Reog Ponorogo เป็นวัฒนธรรมของพวกเขา

เรนดัง

มาเลเซียอ้างสิทธิ์ในวัฒนธรรมโลกที่หลากหลายอีกครั้ง การตั้งรกรากของวัฒนธรรมโลกโดยมาเลเซียไม่ใช่แค่วัฒนธรรมเท่านั้น แต่ยังรวมถึงอาหารด้วย หนึ่งในอาหารทั่วไปของปาดังสุมาตราตะวันตก ได้แก่ เรนดังเคยอ้างสิทธิ์โดยมาเลเซีย

อังกะลุง

วัฒนธรรมโลกส่วนใหญ่ที่อ้างสิทธิ์โดยประเทศอื่น ๆ ทำโดยมาเลเซีย คราวนี้เป็นเพลงต้นฉบับจาก Tanah Pasundan, West Java, World อีกครั้งที่ยูเนสโกประกาศให้โลกเป็นเจ้าของเครื่องดนตรีที่ทำจากไม้ไผ่คืออังกะลุง

Pendet Dance และ Plate Dance

ดังที่ทราบกันดีว่า Pendet Dance เป็นการเต้นรำแบบบาหลีทั่วไปโลก ถึงกระนั้นด้วย Plate Dance เป็นการเต้นรำแบบศิลปะจากชาวสุมาตราตะวันตก ความงามของการเต้นรำทั้งสองนี้ยังได้รับการกล่าวอ้างจากประเทศอื่น ๆ

ม้าขน

การขโมยวัฒนธรรมพื้นเมืองของโลกยังคงดำเนินต่อไปและคราวนี้มันกระทบกับวัฒนธรรมของ Lumping Horse การเรียกร้องจำนวนมากของประเทศอื่น ๆ เกี่ยวกับมรดกทางวัฒนธรรมของโลกควรเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับชาวโลกในการอนุรักษ์และปกป้องเพื่อที่ในอนาคตจะไม่มีการร้องเรียนจากประเทศอื่น ๆ เกี่ยวกับมรดกทางวัฒนธรรมของโลกอีกต่อไป

กาแฟกาโยและกาแฟโตราจา

World เป็นหนึ่งในประเทศผู้ผลิตกาแฟที่ใหญ่ที่สุดในโลก กาแฟหลากหลายประเภทเติบโตและกลายเป็นหนึ่งในสินค้าส่งออกไปยังประเทศต่างๆทั่วโลก อย่างไรก็ตามใครจะคิดว่ามีกาแฟต้นตำรับของโลกหลายประเภทที่ได้รับการอ้างสิทธิ์และจดสิทธิบัตรโดยประเทศอื่น ๆ หนึ่งในนั้นคือ Gayo Coffee ที่อ้างสิทธิ์โดย บริษัท ข้ามชาติจากสหรัฐอเมริกาเป็นเครื่องหมายการค้า ในขณะเดียวกัน Toraja Coffee ยังได้รับการจดสิทธิบัตรโดย บริษัท ญี่ปุ่น